Hemos demorado demasiado la inclusión de este poema del gran Aresti:
Aitaren etxea
Nire aitaren etxea
defendituko dut.
Otsoen kontra,
sikatearen kontra,
lukurreriaren kontra,
Justiziaren kontra,
defenditu eginen dut
nire aitaren etxea.
Galduko ditut
aziendak,
soloak,
pinudiak;
galduko ditut
korrituak,
errentak,
interesak,
baina nire aitaren etxea defendituko dut.
Harmak kenduko dizkidate,
eta eskuarekin defendituko dut
nire aitaren etxea;
besorik gabe,
sorbaldik gabe,
bularrik gabe,
utziko naute,
eta arimarekin defendituko dut
nire aitaren etxea.
Ni hilen naiz,
nire arima galduko da,
nire askazia galduko da,
baina nire aitaren etxeak
iraunen du
zutik.
defendituko dut.
Otsoen kontra,
sikatearen kontra,
lukurreriaren kontra,
Justiziaren kontra,
defenditu eginen dut
nire aitaren etxea.
Galduko ditut
aziendak,
soloak,
pinudiak;
galduko ditut
korrituak,
errentak,
interesak,
baina nire aitaren etxea defendituko dut.
Harmak kenduko dizkidate,
eta eskuarekin defendituko dut
nire aitaren etxea;
besorik gabe,
sorbaldik gabe,
bularrik gabe,
utziko naute,
eta arimarekin defendituko dut
nire aitaren etxea.
Ni hilen naiz,
nire arima galduko da,
nire askazia galduko da,
baina nire aitaren etxeak
iraunen du
zutik.
Gabriel Aresti
Defenderé la casa de mi padre/ contra los lobos,/ contra la sequía,/ contra la usura,/ contra la Justicia,/ defenderé la casa de mi padre. Perderé el ganado,/ los campos,/ los pinares;/ perderé las ganancias,/ el dinero,/ el sustento,/ pero defenderé la casa de mi padre./ Me quitarán las armas,/ y con las manos defenderé/ la casa de mi padre;/ me cortarán las manos,/ y con los brazos defenderé/ la casa de mi padre./ me dejarán sin brazos,/ sin hombros,/ sin pecho,/ y con el alma defenderé/ la casa de mi padre./ Moriré,/ se perderá mi alma,/ se perderán mis hijos,/ pero la casa de mi padre/ seguirá/ en pie.
La Zamarra de Gustavo 