La presó de Nàpols


Por su parte, el grupo de folk ibicenco Uc ofrecía otra variación del tema en su disco Cançons d’Eivissa (1974). Ellos también respetan la letra original y, al igual que con Serrat, queda esa sospecha de que no fuera sólo por cantar por lo que la cantaban:

La presó de Nàpols

A la ciutat de Nàpols
hi ha una presó,
la vida mia;
hi ha una presó,
la vida mia, amor.

Hi ha vint-i-nou presos
que canten la cançó.
La dama està en finestra
escoltant la cançó.

Els presos se’n temeren,
ja no cantaven, no.
– Per què no cantau, presos?
Per què no cantau, no?

– Com cantarem, senyora,
si estam dins la presó,
sense menjar ni beure
més que algun rosegó?

Demà serà dissabte,
ens penjaran a tots.

En la ciudad de Nápoles/ hay una prisión,/ la vida mía,/ hay una prisión,/ la vida mía, amor./ Hay veintinueve presos/ que cantan la canción./ La dama está en la ventana/ escuchando la canción./ Los presos tuvieron miedo,/ ya no cantaban, no./ "¿Por qué no cantáis, presos?/ ¿Por qué no cantáis, no?"/ "¿Cómo vamos a cantar, señora,/ si estamos dentro de la prisión,/ sin comer ni beber/ más que algún mendrugo?/ Mañana será sábado,/ nos colgarán a todos."

Tradicional de Ibiza/ arreglos por Uc

3 responses to this post.

  1. Posted by juan francisco on 28 septiembre, 2008 at 22:50

    de ses mes polides i tristes del mon

  2. Posted by Angelo on 18 mayo, 2010 at 20:23

    com’è curioso e strano sentire il nome della mia città (Napoli) in un’antica canzone popolare di un altro paese, in un’altra lingua! Saludos!!!

  3. Posted by Gustavo on 19 mayo, 2010 at 8:48

    La musica è una cosa grande, compagno!

Los comentarios están cerrados.

A %d blogueros les gusta esto: